تحلیل آماری ابعاد توسعۀ پایدار شهری در شهر ارومیه

متناسب با افزایش روزافزون چالش‌های شهری در حوزه‌های مختلف، داشتن نگاهی راهبردی و جامع برای سمت و سو دادن به این ابعاد چالش‌زا و آسیب‌پذیر در شهرها، با رویکرد پایداری در فرایند توسعۀ شهرها محقق خواهد شد. نگاهی به رویکردهای آینده‌نگرانه و متعالی در جهت بینش متوازن و عدالت‌محور به مفهوم توسعه سرلوحۀ سیاست‌های مدیریت و برنامه‌ریزی شهری قرار گرفته است. در این راستا و متناسب با ضرورت یادشده، پژوهش حاضر با روش‌شناسی «توصیفی – تحلیلی» و با هدف ارزیابی ابعاد توسعۀ پایدار شهری در شهر ارومیه به انجام رسیده است. برای تحقق هدف پژوهش الگوهای توسعۀ پایدار شهری در 7 عنوان اقتصاد شهری پایدار، جامعۀ شهری پایدار، مسکن شهری پایدار، محیط زیست شهری پایدار، دسترسی شهری پایدار، زندگی شهری پایدار و مردم‌سالاری شهری پایدار با 35 متغیر انتخاب و دسته‌بندی شده‌اند. برای دستیابی به داده‌های مورد نیاز پژوهش به روش پیمایشی - اسنادی و با استفاده از پرسش‌نامه از نظرهای شهروندان ارومیه بهره گرفته شده است. جامعۀ آماری پژوهش 322 نفر از شهروندان ارومیه است که با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای و تصادفی ساده انتخاب شده‌اند. قلمرو زمانی پژوهش تابستان سال 1392 است. برای تحلیل ابعاد پایداری شهری از تحلیل‌های رگرسیونی خطی، لجستیک، لگاریتمی و آنالیز درختی استفاده شده است. مطابق نتایج پژوهش تحلیل درختی داده‌ها برای تشخیص چشم‌انداز ابعاد پایداری شهری نشان می‌دهد بعد مردم‌سالاری شهری پایدار با شناسایی دو شاخه و میانگین کلی 32/22، از دیدگاه شهروندان وضعیت نامناسبی نسبت به دیگر ابعاد پایداری در شهر ارومیه دارد. آنالیز رگرسیونی در شکل خطی، لجستیک و لگاریتمی آن برای ابعاد پژوهش نشان می‌دهد دو بعد سکونتگاه شهری پایدار و مردم‌سالاری شهری پایدار ضعیف‌ترین تأثیر را بر پایداری شهری در شهر ارومیه دارند. تلفیق کلی نتایج مدل‌های رگرسیونی حکایت از تأثیرگذاری 101/0 از ابعاد پایداری بر توسعۀ پایدار شهری در ارومیه دارد.